Taş Duvarlarda Saklı Bir Miras!

Anadolu’nun birçok köyü, ilçesi ve eski yerleşim yerlerinde geçmişin izlerini taşıyan taş evler artık sessizliğe gömülmüş durumda. Bir zamanlar yaşamın tam ortasında olan bu yapılar, şimdi kaderine terk edilmiş olsa da içlerinde barındırdıkları anılarla hâlâ ayakta durmaya direniyor.

Bugün Kars’ta da bu evlerin önünden geçen, kapısında durup duvara bakan herkes için orası yalnızca bir yıkıntı değil; bir aile hikâyesinin, bir çocukluğun, bir milletin ortak hafızasının sembolü. Her taşında bir alın teri, her çatlağında bir dua gizli.

O evlerde büyüyen dedelerimizin, ninelerimizin ayak izleri… Milli Mücadele sonrası büyük zorluklar içinde yapılan, imece usulüyle kurulan bu evler, sadece barınak değil; kardeşliğin, komşuluğun, dostluğun taşlaşmış halidir adeta.

Artık harabe görünümündeki bu evlere yolu düşenler, karşısına geçip uzun uzun bakıyor. Gözlerinde buğuyla geçmişe dönüyorlar. Bir zamanlar o evde yanan sobayı, bahçede koşan çocukları, avluda çamaşır yıkayan anneleri, dedenin kurduğu sofrayı hayal ediyorlar.

Ve bir taş evin ne kadar çok şey anlattığını o an anlıyor insan. Çünkü her biri bir hikâye, bir yaşam, bir tarihtir.